Otuz yıldır estetik tarzı ve eksantrik anlatısı ile öne çıkan Wes Anderson, en son prodüksiyonlarıyla tekrarlıyor mu?
2023’ün “Asteroitler Şehri” nden sonra gelen filmler, görsel dünyanın görsel dünyanın iç kısmını ve duygusal derinlik yolunu dolduramaması nedeniyle hayal kırıklığına uğruyor.
1950’de bahsedilen “Fenike Planı” filmi tam anlamıyla büyük bir patlama ile başlıyor.
Avrupa’nın en zengin adamlarından biri olan yozlaşmış sanayici anatol “ZSA-ZSA” (Benicio del Toro), altıncı uçak kazasında hayatta kalmaya çalışırken suikast girişiminden kurtulmanın yollarını arıyor.
Film, patlamalar, kan ve beceriksiz bir pilot – yüksek barışçıl bir delilik lansmanı ile hızlı bir açılış yapıyor.
Sonunun yaklaştığını fark eden Korda, yaşamış olan kızı Liesl’i (theepleton’um) ziyaret eder ve dokuz çocuğuna rağmen, -ISyalistinin tek varisi olacağını açıklar. Rahibe için eğitilen ve babasının etik olmayan yöntemlerinden rahatsız olan Liesl, bu teklifle sarsılıyor.
Korda, en cesur yatırım projesinin bir rüya ülkesinde hükümet tarafından sabote edileceğinden şüpheleniyor. Kutularda tuttuğu bu girişimi kurtarmak için, kızını yatırımcılar ve bağışçılar tarafından vaat edilen ilerlemeyi toplamaya getiren çılgın bir tur planlıyor.
Michael Cera Bjorn’un Norveç böcek öğretmeni Wes Anderson evreninin doğumudur. Göründüğü kadar beceriksiz olmayabileceğinden şüphe uyandıran gizemli bir atmosfer getiren Bjorn, izleyiciyi ayrıntılı ama ayrıntılı bir dünyada çekiyor.
Filmde Bjorn’a Bjorn, Laland (Tom Hanks) ve Reagan (Bryan Cranston) ve Marsilya Bob (Matthieu Amalric) eşlik ediyor. Ritimdeki bu yolculukta, Amerikalı denizci Marty (Jeffrey Wright) ve kuzeni Hilda (Scarlett Johansson) da ekibe katılıyor. Her şey, son seviyenin düşmanı, sakal ve delilik Kaşli Nubar (Benedict Cumberbatch) zirveye ulaşır.
Kağıt üzerinde vaat edildiği görülen “Fenike Zemini” nin pre -cruise açılışına rağmen, Wes Anderson için beklenen getiriyi sunamaz.
Bu kez hızlı ve abartılı diyaloglar ilham almıyor; Yıldızlarla dolu oyuncular etkisiz. Yatırımcılara hediyelik eşya olarak nasıl el bombaları verileceği şakalar kısa sürede yorulur. Ve burada duyan “Great Budapest Hotel” veya “Yaman Fox” tarafından “Suda Yaşam”, “Yaman Fox” burada duyulmadı.
Benicio del Toro’nun kayıtsız bir kapitalistinin yeniden canlandırılması ilginç olsa da, karakterin gelişimi açısından tanınmamıştır. Özellikle, bu eksiklik, Bill Murray, Ralph Fiennes veya George Clooney tarafından oynanan Anderson’ın karakterlerine dikkat çekiyor.
Tabii ki, Wes Anderson – “Weshead” – sadık takipçileri hala görsel tasarıma hayran kalacak. Adam Stockhausen’in kusursuz setleri ve Anderson’ın simetri takıntısı hala etkileyici. Bill Murray tarafından Tanrı’nın kısa ama komik sahneleri ve Mia Threepleton’un sakin ama etkileyici performansı. Bununla birlikte, tüm bu anlar “fenomen planını” Anderson’ın filmografisindeki daha parlak örneklerin gölgesinden kurtarmak için yeterli değildir.
ReklamWes Anderson’ın son filmlerinde olduğu gibi – haksız bir şekilde eleştirilen “Fransız Postası” hariç – görsel zarafetini tamamlaması gereken duygusal derinlikten yoksun bırakılıyor. Yönetmen, hassas çerçevenin imzası, mükemmel detaylar ve ihmalkar ebeveynlerin saflaştırılması arayışını yönetebilir, ancak bir ruh seviyesine ulaşan bir parodiye dönüşümden kaçamaz.
“Asteroitler şehri” olarak memnun olmasa da, daha hızlı ve doğrudan ilerleyen bu macera, Anderson ile uzun vadeli bir işbirliği olan Roman Coppola’nın halka değil eğlencesine odaklandığı izlenimini veriyor. Anderson kendi içinde bir tür haline gelmiş olabilir, ancak “Piyano Feniciano” nun hiç yapmadığı en az ilginç filmlerden biri olduğu söylenebilir.
Görsel partilerin titizlikle hazırlanmış görsel görsel partilerindeki insan derinliğinin iyi olması için fedakarlık, halkın nostaljik olarak eski ve çok tam üretim aramasına yol açacaktır – “Fransız postasının” savunucuları bile bu noktada zorlanabilir.
Reklam“Fenike planı” şimdi sinemalarda.