Hiç Süpermen hayranı olmadığımı itiraf etmeliyim.
Diğer süper kahramanlarla karşılaştırıldığında, çelik adam benim için her zaman sıkıcı oldu.
Evet, insanlar arasında büyüyen ve ezilenler için savaşan bir Tanrı’nın hikayesi, doğa nedeniyle ilginçtir, ancak gerçek bir drama olmadığı için çoğu tehdite çok dirençli görünen süper güçlü Mesih’in şehitine gelince hiçbir zaman tehlike duygusu denemedim.
Kabul her zaman bir kriptonit vardır, ancak sonunda rahatsız edici parlak yeşilden kurtulmadan önce dünyanın her yerinde çok hızlı uçarak ok yönünü tersine çevirir ve zamansal bariyeri aşar ve bu nedenle – 1978 filminde olduğu gibi – yeni meydana gelen trajediye devam eder – bu nedenle riskler tüm zamanların en düşük seviyesindedir.
Böylece iddialı girişim ama başarı olmadan, kendini yere koyan Zack Snyder tarafından Christopher Nolan’ın topraklarının doğasını taklit etti. Süpermen’e getirilen bu karanlık yaklaşım çok yardımcı olmadı ve kafamın başka bir sinematografik yeniden başlatma için analiz edildiğini söyleyemem.
Ancak James Gunn’un Kripton’un son çocuğunun yenilmezlikten uzak olduğunu hissettiği ve Süpermen Soğuk kalbimi delmek için bana duygusal eylemler verdiğine çok şaşırdım.
Buna ek olarak, bu kusurlu ama hevesli gişe rekoru sahibi, belki de ilk kez bir Süpermen filmini gerçekten sevdim.
Film, Solitude Kalesi yakınındaki Kuzey Kutbu’nun inişine Büyük Mavi’nin (David Corenweet’in mükemmel oyunculuğu) inişiyle açılıyor. Genner’in açılışına göre, Superman milyarder entrika Lex Luthor (Nicholas Hault) ve yüzen robotu “Boravia’s Cazip” adlı yüzme robotu sayesinde ilk kez bir mücadeleyi kaybetti.
Bu isim, Süpermen’in düştüğü jeopolitik bir karışıklığı ifade eder. Boravia’nın Amerika Birleşik Devletleri’nin müttefiki olmasına rağmen, faşist Boravia’nın yakındaki ülke Jarhanpur’u istila etmesini engelleyen herkes Luthor tarafından düzenlenen bir halkla ilişkiler felaketinin ortasında.
Bir pelerin, cesur bir süper kahramanla Krypt ama inatçı, efendisine kanda yardımcı olur ve onu tekrar kaldırır.
Kötü baskıya ek olarak, Superman / Clark Kent, üç ay boyunca cesur muhabir Lois Lane (Rachel Brosnahan) ile riskli bir ilişki yaşadı ve ailesinden bir kayıt öncesi mesajın ortaya çıkması onu dünyadaki yerini sorguluyor.
Luther’in açgözlülüğü ve kıskançlığının kızgın olmak için zamanı yoktur, onu “veya” olarak adlandırdığı göçmen yabancıyı itibarsızlaştırmak için her şeyi karşılamaya iter.
Gunn sadece Snyderverse ‘kötümserliğinde değil, aynı zamanda çok sayıda temel hikayeden oluşan bir sobaya ihtiyaç duyulur ve görünüşe göre çizgi romanların geçmişinin ruhunu daha iyi kucaklamak için orta vadede başlar.
Ve işe yarıyor. Bu hızlı macera, tehlikeli bir sincap kurtarmak için zaman alacak bir izci gerçeklest “saf ama iyi niyetli bir izci” saf ama iyi niyetli bir paletle beyaz ekrana aktarılan bir çizgi roman gibi görünüyor.
Gunn’un yaklaşımındaki “aptallık” zamanlarımızda cesurca geliyor ve yönetmen ne yaptığını biliyor. Süper kahraman, yorgunluğun çözüldüğünü açıkça içerir; Gerçek dünyanın bazı yansımalarından kaçınmadan eğlence faktörünü yeniden başlattı. Bu, Süpermen’in filmleri için bir yenilik olmayabilir, ancak iptal kültürü (botlar / sosyal medya maymunları yardımıyla) ve Ukrayna’nın işgali ve İsrail-Palestrinyalılar çatışmasıyla çatışmayla süslenen Rusya’nın farkında olmayan düşmanının cesur bir dokunuşu olabilir.
Burun soğutma düğümlerinin “Süpermen Uyanışı, bulutlarda çığlık atmaktan asla yorulmayanların en son savunması üzerindeki sinir bozucu yorumlarını duyabilirsiniz. Ama Süpermen her zaman böyle olmuştur: Adalet için savaşan ve” nezaket punk kaya “olan yabancı bir insanlıktır.
Bir dizi peynir kabul eder, ancak yine de çalışır, özellikle filmin finalinde harika Iggy Pop şarkısı çalınır.
“Süpermen” fantastik olsa da, yadsınamaz problemleri var, özellikle bir seferde biraz fazla sıkmaya çalışan çok tam bir senaryo. Buna ek olarak, CGI saldırısı sırasında sözleşmeden zorunlu olan çok fazla kara delik var.
Bununla birlikte, Gunn bir kez daha “Galaksinin Koruyucuları” filmlerinde olduğu gibi, büyük bir oyuncu kadroları mutlu bir şekilde işaretleyebilir ve arsayı mantıklı hale getirebilir.
Mister Terif (Edi Gathegi) ve Yeşil Fener (Nathan Fillion), özellikle Adalet Çetesi’ndeki diğer “metumans” parlama fırsatı var. Üzücü ama renkli ekip, bu yeni DC evrenine büyüleyici bir katkı olmaya devam ediyor.
Sonunda, programı takip etmek isteyen herkes isyan edecek kadar endişelenmeyecek şekilde bakmak çok eğlenceli. Filmin olumsuz yönleri, Corenswet’in son derece samimi şarkısı ve Nuh ve Balina’nın “Beş Yıllık” şarkısı tarafından aldatılmayacak iyi bir izleyici olacak.
‘Süpermen’ mükemmel bir film olmayabilir, ancak bu yılın diğer gişe kaydedicileri gölgede, çok güzel bir gösteri.
Buna ek olarak, Gunn ve Peter Safran altındaki yeni DC stüdyolarına başlamak eğlenceli bir saçmalık.
“Süpermen” şimdi sinemalarda.